zondag 23 juni 2019

DIY: Pannenkoekplant stekken

Ik hou van groen, echt waar. Niet specifiek de kleur groen, al vind ik die ook oké, maar ik doel op het groen van planten. Buiten is het er voldoende en heb ik er geen omkijken naar maar binnen wordt het een ander verhaal. Op een enkele cactus na is het mij tot dusver niet gelukt een plant te vinden die goed bij mij kan gedijen. Talloze pogingen gedaan met pracht exemplaren die uiteindelijk toch weer in de kliko zijn beland. Het idee van een groene jungle heb ik al lang geleden laten varen maar één of twee planten moet toch wel te doen zijn?

 

Ik en mijn plant
Zoek een plant die bij je past is zo'n beetje de boodschap van het enigszins vermakelijke maar ook bijzonder informatieve boek 'Ik en mijn plant' (Uitgeverij Snor) Ze helpen je meteen een handje met een test waaruit duidelijk wordt wat voor type verzorger je bent. Zo blijkt dat ik behoor tot de categorie de nonchalante verzorger.

Dat lijkt wel zo'n beetje te kloppen. Ik wil mijn planten nog wel eens vergeten gevolgd door een periode dat ik weer veel te veel mijn best doe en ze alsnog dood gaan. Nogmaals ik hou van planten en van groen in huis maar had tot dusver nog geen plant gevonden die goed bij mij kan gedijen. Tot zover is het maar een treurig relaas totdat daar ineens de Pilea Peperomiodes ofwel de Pannenkoek plant zijn intrede deed. De plant heeft mijn hart gestolen en niet alleen die van mij gezien de vele foto's en liefdes betuigingen die ik tegen kom op de sociale kanalen. De Pannenkoek plant is super hip en ik kan met trots zeggen dat er eindelijk (na een aantal zorgelijke weken) een prachtexemplaar mét groene bladeren in de vensterbank staat te pronken.

Alles wat je aandacht geeft groeit?
De eerste kennismaking ging niet geheel vlekkeloos zal ik meteen toegeven. De blaadjes werden snel geel en vielen er één voor één af. Hij heeft op verschillende plekken gestaan. Te veel zon, te weinig zon, de modder ofwel te droog of te nat, van liefde en aandacht naar volledig negeren. Het hielp allemaal niets moedeloos werd ik er van totdat de precies goed plek werd gevonden. De vensterbank waar pas na 17.00 uur de zon zich laat zien. In een grotere pot gezet met wat nieuwe potaarde en toen was het klaar. Het grote genieten van groen in huis kon beginnen.

Stekken
Ik heb niet alleen mijn plant gevonden maar ben ook klaar voor de volgende stap. Let wel géén groene vingers en absoluut geen ervaring. Toch heb ik met succes van mijn in goede staat verkerende moederplant vier babyplantjes kunnen stekken, en daar ben ik best wel een beetje trots op. 


Er zijn verschillende opties of het stekje in water zetten en wachten tot er weer wortels groeien en dan in de aarde zetten of meteen in de aarde zetten. Dit laatste heb ik gedaan zoals te zien op de foto's. De plant uit zijn pot gehaald en goed gekeken hoe de wortels lopen aan de buitenkant waren een paar uitlopers waar weer nieuwe blaadjes aanzaten deze voorzichtig losgemaakt en doorgeknipt. De moederplant ook meteen weer wat nieuwe modder gegeven. 


Sociaalste plantje van Nederland
In het blad Groener Wonen las ik een interview met Lodewijk Hoekstra (tv-tuinman De Grote Tuinverbouwing) waarin hij de de pannenkoekplant het meest sociale plantje van Nederland noemt.
"Deze plant produceert steeds nieuwe stekjes die je gemakkelijk kunt afsnijden, in een potje kan zetten en cadeau kunt geven."  

Helemaal waar, deze vier stekjes geef ik cadeau aan vier verschillende personen en zo kan ik de vreugde van groen in huis een beetje delen. Hoera voor de pannenkoekplant! 







Weetjes 
De Pannenkoekplant is een plant uit het plantengeslacht Pilea. Dit geslacht behoort tot de brandnetelfamilie. Pilea peperomioides komt van oorsprong uit China. In het begin van de 20e eeuw bracht de Schotse botanicus George Forrest de plant mee naar Europa. De Duitse botanicus Friedrich Ludwig Emil Diels gaf haar in 1912 de naam peperomioides (op Peperomia gelijkend).

Pilea peperomioides heeft opvallend grote ronde bladeren en vlezige stengels. De bladeren hebben een doorsnede van ongeveer 10 cm en staan iets uit het midden op de bladsteel. Het glanzende blad is heeft een donkergroene kleur. De plant wordt 30 tot 40 cm (maximaal 60 cm) en bloeit met kleine witte bloemen.
In Europa is Pilea peperomioides een kamerplant. De Nederlandse naam pannenkoekenplant verwijst naar de ronde vorm van het blad die zoals de naam al doet vermoeden aan een pannenkoek. (bron Wikipedia)

maandag 10 juni 2019

The Upcycle Collection unieke mix van hergebruik en design

Afgelopen weekend weer eens een bezoekje gebracht aan de Recycle Boulevard in Leeuwarden. Toegegeven ik ben niet altijd onverdeeld enthousiast maar deze keer was het echt weer een feestje! Vooral de kastenwand en stoelen van *The Upcycle Collection maakte dat ik er met een glimlach rond liep. In die zin doen ze hun naam echt eer aan en is het geen gewone kringloopwinkel maar een boulevard waar je naast het vinden van tweedehands moois inspiratie op kan doen. Hergebruik is hip gonst het om je heen en dat is precies wat ik al jaren probeer uit te dragen. Compleet in mijn element, zeg maar gerust als een vis in het water struin ik zo'n twee uren (je moet er wel serieus de tijd voor nemen...) langs alle stijlkamers, hoekjes en afdelingen. Uiteindelijk sta ik met een goed gevuld mandje én een goed gevoel weer bij de kassa. Een nieuwe zomerjas, kopjes, houten speelgoed en een camping stoeltje rijker. 



Jouw Kringloopkast
Nieuw is de extra verdieping met kasten die je kunt huren om je eigen spullen te verkopen. Dit idee kennen we al van de 'Mijn eigen marktplaats' winkels die je her en der tegenkomt maar hier heet het dus heel toepasselijk 'Jouw Kringloopkast' voor als je wel even klaar bent met online verkopen, maar ook  nog niet toe bent aan het zomaar weggeven van je tweedehands spullen. Erg leuk bedacht en voor mij zeker een overweging waard. Het mooie is dat je de spullen die na een aantal weken niet verkocht zijn als nog kunt doneren aan de kringloop. Je kunt je eigen kast leuk inrichten en hebt er verder dus weinig tot geen werk van. 


*THE UPCYCLE COLLECTION is een unieke designcollectie ontworpen door Louise Cohen die tot stand komt in samenwerking met de Recycle Boulevard. Op een vernieuwende manier zullen studenten, statushouders, tijdelijke krachten die (her)integreren en de zeer gewaardeerde vaste vrijwilligers deze collectie samen produceren met niet tot nauwelijks gebruik van nieuwe materialen. Door een designelement toe te voegen als verbindende factor worden gebruikte materialen weer woest aantrekkelijk.

zaterdag 9 februari 2019

HOERA! het is weer zaterdag...


De trui is bijna af, klinkt goed niet waar? Maar de 'bijna af trui' verkeert al in deze staat sinds 2016! Klinkt al weer een stuk minder. Waarom vind ik het toch zo verschrikkelijk lastig om projecten af te maken?!  Met weer een warme truiendag in aantocht neem ik me opnieuw voor eindelijk eens deze trui af te maken. Mocht het lukken dan zal het mijn eerste zelf gemaakte trui zijn. Maar eerst zijn er wat obstakels te overwinnen die kennelijk zo zwaar wegen dat ik het hele project zo lang heb weg gestopt.  Ik zal om te beginnen opnieuw moeten uitzoeken hoe ik de onzichtbare maassteek moet toepassen zodat ik de andere mouw netjes in elkaar kan zetten. Mijn kritische blik gaat dan meteen ook naar de andere naden van de trui. Daar ben ik niet tevreden over, dat zal ongetwijfeld de voornaamste reden zijn dat ik het hele project aan de kant heb gelegd. Alles roept in mij uithalen die boel, want anders zal ik er nooit tevreden over zijn. Maar waarom altijd zo kritisch het is niet dat ik er een cijfer op moet halen, of dat iemand er naar gaat wijzen van 'goh dat had wel wat netter gekund'.

Loslaten en door, het is goed genoeg!

Tot zover de trui zelf. Een groter obstakel staat het afmaken van de trui in de weg. Het is vandaag zaterdag, voor mij een vrije dag. Heerlijk daar leef ik door de week naar toe, tijd om te besteden aan leuke dingen. Het klinkt zo eenvoudig, maar op de dag zelf is het één en al onrust. Ik weet niet beter dan dat de zaterdag bedoelt is voor poetswerk en andere (vervelende) klusjes. 'Dien wurk jout noflik rêsten' een bekende fryske spreuk die als een schel geluid door mijn hoofd dreunt als ik toch, zoals nu mijn vrije tijd aan andere zaken besteed.  Eerst moet de badkamer gedaan, boodschappen, de was enz. enz. daarna mag er weer gespeeld worden. Het zit zo diep... Het voelt als spijbelen als ik me niet eerst door de huishoudklussen heen worstel. Het probleem is alleen dat het einde nooit in zicht lijkt te komen.  De dag en het vrije weekend is dan ineens weer voorbij .

Hier zit ik dan mijn snor een beetje te drukken, één en al verzet. Ondertussen luister ik op spotify naar Carolina in My Mind van James Taylor, relaxeter gaat het niet meer worden. De kinderen zitten elk op hun eigen apparaten. De één zegt dat ze hard aan de studie is maar ik vermoed dat ze met haar  chromebook op schoot eerst even netflixt. De oudste vindt dat hij na alle stress van afgelopen week wel een niks doen weekend heeft verdiend. De jongste doet gewoon wat hij het liefste doet Mine Craft filmpjes kijken op you tube. Ik durf wel te stellen dat ze dit allen doen zonder een spoortje schuldgevoel. Jaloersmakend!

Goed voorbeeld doet volgen zeg ik zelf vaak, laat ik dat voor vandaag maar eens proberen.
Daar gaan we dan...
Fijne zaterdag allen!