Ik kan een avond bezig zijn met een haakproject maar het even zo goed weer helemaal uithalen. Zonder enige vorm van frustratie maak ik van de draad weer bolletjes en leg ze terug in de mand. Waarom? Zo nu en dan blijk ik behoefte te hebben aan een avondje bewust aanrommelen. Want dat is wat ik doe. Mezelf bewust geen doelen stellen of verwachtingen scheppen. Niet (te veel) denken maar doen!
Echt intuïtief zal het niet zijn want je past eerder opgedane kennis en ervaring toe. Maar juist door plannen, doelen en verwachtingen los te laten ontstaan vaak wel de meest leuke en verrassende resultaten. Op dit moment zit ik duidelijk in een 'doily' fase. Doily is de Engelse benaming voor rozet of onderlegger. Wanneer je gaat zoeken naar de vertaling en betekenis zul je het volgende vinden: 'onderleggertje, een kleine sier mat gemaakt van kant of papier met een kanten patroon, meestal op een bord geplaatst onder een cake of andere zoete voedingsmiddelen.'
Zoet is het zeker, en wanneer je T-shirt draad gebruikt ofwel Zpagetti krijgt de doily het formaat van een vloerkleedje of in dit geval een placemat. Voorlopig houdt de doily fase nog wel even aan. Het volgende project is al onderweg. Sinds kort maak ik gebruik van Instagram. Het lijkt me leuk om een fotopagina te zien ontstaan van alle haak en andere creatieve projecten, dus ook de haaksels die het blog niet halen ; )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten